Afgelopen week verscheen er weer eens een nieuwsbericht over dierenopvang Crailo. Uiteraard was het Hart voor Hilversum, (u weet wel, de lokale partij die bijna overal tegen is) die zich weer eens opwierp als de redder van de zwerfdieren in Hilversum en ervoor pleitte vooral nooit zwerfdieren in Amersfoort op te vangen.
Het blijft toch wel een bijzondere casus hoor, dierenasiel Crailo. Het goed opvangen van zwerfdieren is typisch zo’n politiek issue waar eigenlijk alle partijen dezelfde mening over hebben: Dat moet gewoon goed gebeuren, met zo min mogelijk overlast voor de dieren. Echter, ook de opvang van zwerfdieren wordt uit belastinggeld betaald en daar wringt nu juist de schoen.
Stichting Dierenasiel Crailo is namelijk financieel gezien een uiterst mistige organisatie, die erg weinig doet om openheid van zaken te geven over haar financiële reilen en zeilen. Het laatste jaarverslag van de stichting dateert alweer uit 2011 en dat verslag riep een grote hoeveelheid vragen op die nooit beantwoord zijn. Behalve wat onbestemde overzichtjes, is er daarna nooit een fatsoenlijk jaarverslag gepubliceerd.
En dat kan dus gewoon niet! Elke organisatie die veel belastinggeld ontvangt, moet gewoon openheid van zaken geven over haar financiën. Dat geldt voor De Vorstin, Versa Welzijn, en ook voor Dierenasiel Crailo. Dat Crailo dit keer op keer niet doet is vreemd en wekt argwaan. De houding van Hart voor Hilversum en Karin Walters in het specifiek, is heel bijzonder in deze context. De afgelopen vier jaar heeft Walters het nimmer nagelaten de kleinste details van diverse dossier op te vragen, onder het mom van openheid voor de Hilversummers. Of het nou om bufferbakken of grondprijzen gaat, Karin vraagt altijd door. Mooi hoor, zo’n ogenschijnlijk kritisch raadslid, maar waarom knijpt ze bij Crailo dan een oogje toe? Waarom accepteert ze de situatie dat een organisatie die veel belastinggeld ontvangt geen enkele verantwoording aflegt?
Het heeft er de schijn van dat Hart voor Hilversum zichzelf wil opwerpen als de enige dierenvriend in de gemeente, en daar haar financiële principes voor opoffert. Erg jammer naar mijn mening en nogal goedkoop. Aan zo’n houding heeft niemand iets: De vele vrijwilligers van Crailo die zich belangeloos voor dieren inzetten niet, de Hilversumse belastingbetaler niet en zeker de zwerfdieren zelf niet. Politiek op z’n aller smalst.
Arno